BİLMİREM

Men özümü şiirlere adadım
Bu ahvallar neler nedi bilmirem
Kalarsa dünyada bir hoş sedadı
Başlıyalı kaç senedi bilmirem

Kimi zaman dalga dalga yayıldım
Kimi günler bir kenara koyuldum
Sanki uykudaydım şimdi ayıldım
Yüzyüzeyem dedikodu bilmirem

İnceden inceye işlenir nakış
Bazen iniş olur bazen de yokuş
Aradım aradım bulmadım çıkış
Sen akıllı ben mi deli bilmirem

Gıygadı gidişi düzeltemmedim
Ne şiir demedim gazel demedim
Şamama filizken el al demedim
Sordum sordum hiç demedi bilmirem

Uzaktan uzağa hatır sorulmaz
Doğrular incelir ama kırılmaz
İfade almadan ceza verilmez
Adalet mi cinayet mi bilmirem

Öylesi insan var söyleyemez sözünü
Kanıtlamaz anlatamaz özünü
Bazıları karda yürür hiç bırakmaz izini
Bu da ayrı meziyet mi bilmirem

Süslemiş yalanla dört bir yanını
Türlü dümenlerle korur canını
Kandırır insanın var endamını
Merhamet mi eziyet mi bilmirem

Atarlar ortaya boş bir fitneyi
Peşine koşturur birçok kitleyi
Bir doğru var insanlığın direği
Biri odu biri budu bilmirem

Nolur ki sükunat ola her zaman
İnsanlar yarına eylesin güman
Birbirini sevsin var olan her can
Bilmem hava bilmem sudu bilmirem

Bilmem ki avanak neremde yazar
Etrafım doludur hep merdimazar
Canımı sıkarlar pey dar pey azar
Nedendir ki ben ebedi bilmirem