Elli yılı hibe ettim yoluna
Sen ise dayandın namert koluna
Kimi gün güvendin kızın oğluna
Hakem hakikati görmedin gitti
Yüreğimi açık halı eyledin
Bana alay edip delisin dedin
Gerçek bir sevgiyi asla bilmedin
Aklın vicdanına sormadın gittin
İç güdünle yaşamayı belledin
Daima haklıya haksızdır dedin
Ben helal çalıştım oturdun yedin
Nasıl kazanıldı bilmedin gitti
Çocuklar büyüttüm sen sahip oldun
Nefsine uydurdun hakkımı yedin
Her fırsatta babam kötüdür dedin
Hiç zaman yerinde durmadın gitti
Bazen umutlandın hep sünger çektin
Çok çok yalnız kaldın gözyaşı döktün
Sonunda ömrüme sen incir diktin
Hiçbir zaman kabrimi bilmedin gittin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder