Bana Kadar

Nefis senlen gardaşlığım
Verilen zamana kadar
Şirin canlan gaynaştığım
Son nefeste ana kadar

Kimi zaman hoş görünülür
Aldatırsan can özümü
Çok büyük tahribat verir
Ahırıncı mekana kadar

Türlü türlü don a girer
Oyalarsın insanı sen
Kendi arzuna uydurur
Benlekin mizama kadar

Men senden heç söz etmedim
Seni tanıyana kadar
Ele ki kalemi aldım
Şiirler yazana kadar

Her canlıda iç güdü var
İnsanınkiler ayrıdır
Çünkü sana akıl vermiş
Çekilsem bir yana kadar

Doğruyu gösterir izan
Gururu terazi mizam
Bir gün değişer bu düzen
Ta ki imtihana kadar

Hammet çok derine dalma
Herşeyin kaydına kalma
Sorumluyuz nefsimizden
Ben içinde bana katar

Bele Bak

Kenar getme yar dalınca gelen var
Bir geriye gayıt göğ ki ölen var
Bu ömrümü adamışam men sana
Ücü dönmüş ay befasız bele bak

Gece gündüz hasretin yandırır meni
Eşkın pervaneye döndürür meni
Şirin uykulardan galdırır meni
Vebalım boynumda galır hak na hak

Aşk öyle bir şey ki düşeni yakar
Bir çıngısı bütün meşali yakar
Sense habersizsen hep meni yakan
Gel merhamet eyle befadan olak

Her aşığın bir ah ı var yandırır
Dağdan daşdan alır düze indirir
Ancak ki muradını alsa söndürür
Beraber yaşayak beraber kalak

Unuttum

Yadımdan çıkıptı senin süfetin
İçimde gaynıyır gamın gafletin
Meni rüsvay ettin dökülsün etin
Her seher beklerem men seni burda

Hendemi bozmayan nigaran gezer
Dolanar dolanar sonunda bezer
Bir biz değilik ki ne son ne ezel
Sürüden ayrılan yem olar kurda

Sormuya Sormuya adım unuttum
Kolayı bırakıp zor yolu tuttum
Ateşe bakarken arkamdan ittin
Uğraştım olmadı galmışam gorda

Tabitler bu derde çare bulamaz
Hep bülbül çırpınır gülse eğler naz
Yaşamın gaydası sevgisiz olmaz
Muhabbet hardaysa huzur var orda

Gaynııyp pimişem men bu yollarda
Arının zahmeti kalır ballarda
Daim hata olur beşer kullarda
Kaldı kavuşmamız israfil surda

Her zaman kabahat özümün dedim
Bu menim tecellim ne eyliyim
İyi niyetten iyi kötü demedim
Balıkta günahsız çırpınır torda

KÖTÜLER NERDEN ALIR GÜCÜNÜ

Kimi insan var ki doyumsuzdur

Ne istediğini bilmeyen kanaatı olmayan

İçindeki o hırsın şeytanı olduğunun

Bile farkında olmayan hep kendi

Tutuşturduğu içindeki cehennemi

Başkalarını suçlayarak sanki birileri

Bunun karanlık emelini biliyormuş 

Ve buna onlar sebep oluyormuş gibi

Daima kötülüğü dışarıda arayarak

Diğer insanları hep huzursuz eder

Ve kötülükten hiçbir zaman kaçınmaz

Daima türlü şekilde kılıktan kılığa

Bahaneden bahaneye fitneden fitneye

Koşturur durur hiçbir zaman mutlu değil

Çığ gibi kötülüklerini biriktirir

Ufak bir titreşim bekler

Ve bütün hışımla insanlığa zarar verir

Enerjisi tükenmez çünkü o gücünü cehennemden alır

BÜLBÜL İLE ÇOCUK SESİ

Bülbüllernen çocuk sesi eş tuttum
Yine çocuk seslerini baş tuttum
Çocuk iken çok koynumda taş tuttum
Hep oynadım gaygı nedir bilmezdim

Koştururdum hep o yana bu yana
Yorulurdum sabahları zor uyana
İyi de kötü de biriydi bana
Çok terledim hiç terimi silmedim

Anam bağırırdı ''hardasan bala''
Oyuna dalardım hep oyala oyala
Koştururdum oynaşırdık tombala
Hep çocuktum geleceği görmezdim

Günler aylar geçti büyüdüm yavaş yavaş
Kimi taytuşuma oldum arkadaş
Mahalle mahalle oynardık savaş
Cığaz çocuklarla oyun kurmadım

Hiç harmanda gem sürmeyi sevmezdim
Yaşı küçük çocukları dövmezdim
Sabahtan akşama eve gelmezdim
Hiçbir zaman eve tutsak kalmazdım

Derken geldi çattı okul zamanı
Koşturdum okula küçüktüm yazmadılar beni
Severdim okulu ve öğretmeni
Sevilirdim hiç yaramaz olmazdım

Derken öğretmenim beni farketti
Şubat tatilinden sonra kaydetti
Galmadan beşe dek ilkokul bitti
Çalışkandım hiç sınıfta kalmazdım

Orta diplomamı harikten aldım
Tek bir imtihanda ben mezun oldum
Yoksulduk sorumlu kendim bildim
Ondan sonra macerasız olmazdım

Önde abim vardı ben koştururdum
Para kazanmaya pek hoş dururdum
Nerde kar var ben maydanoz olurdum
Tehlike de olsa geri durmazdım

YAR YANIMA YARAŞMASA

Yar yanıma yaraşmasa
O yara men yar diyemem
Zorluk çekip uğraşmasa
O sevgiye var diyemem

Bazı bazı didişmeler
Beyitleşip gedişmeler
Kimi küsüp barışmalar
Olacaksa dur diyemem

Evlilik özveri ister
Temiz alın teri ister
Hakettiği yeri ister
Bazı zaman var diyemem

Güvenmeli birbirine
Vekil olmalı yerine
Kıymet vermeli erine
Kolaydır ki zor diyemem

Naz olmalı bazı bazı
Buda onun tadı tuzu
Yuva kaldırmaz marazı
Durup gönül kır diyemem

Yaz gününün yağışları
Kısa olsun dövüşleri
Sürmez inat yarışları
Ben ona huzur diyemem

Sağduyular hakim olsun
Eşim olsun tekim olsun
Böylelikle her kim olsun
Yaşanır kusur diyemem

YERİŞEMMEDİM

Geden getti mense yerişemmedim

Diyemmedim ona bir çift sözüm var

Gaynadık gaynaştık garışammadım

Kendime has karakterim özüm var

Her insan herşeye uyum sağlamaz

Başka düşünceler beni bağlamaz

Ölürsem arkamdan kimse ağlamaz

Ağlamasın bıraktığım izim var

Köprü yaptım cami yaptım ev yaptım

İş hanları inşaattan dev yaptım

Nice mahallede köyde ev yaptım

Çoğu plan projede tezim var

Ceza evi sağlık evi villalar

Depo ahır fabrikalar ambarlar

Çeşme menfez istinatlı duvarlar

İnşaatın her dalında sözüm var

Çoğu çırağımı usta eyledim 

Daima sözümü üstte söyledim

Hiçbir çalışanın hakkını yemedim

Herşeyden ziyade güçlü yazım var

Adımın dalına usta deyildim

Ustalar içinde önde sayıldım

Dilden dile söyleniben yayıldım

Hep dostların anmağına gözüm var

GATIK ÇALDIM GAYMAĞIM

Gatık çaldım gaymağım
Eridi yürek yağım
Doldur bade ol sagım
Men için süz bardağı

Dağların garı menem
Gün vursa erimerem
Goyman hasret mezara
Aşıkam çürümerem

Sanki özün bilmirsen
Göyaşımı silmirsen
Eriyirem günü gün
Olmuşsam cana yağı

Deste deste gül yığdım
Laleli sümbül yığdım
Yeryüzüne hasretem
Benzi hep sarı menem

Ağ benizli gül yüzlü
Can alır ela gözü
Yanağı alma gibi
Kirazdandır dudağı

Koyun kuzu yayılır
Seni gören bayılır
Yare nice doyulur
Sevmişem yari menem

Aslan Olsan Ne Çıkar

Sen bir alim olupsanki
İlmi sade sen bilirsen ne çıkar
Alem darda ise o cümleden
Çözmek lazım gem bilirsen ne çıkar

Bir bıçağa benzetirsek ilimi
Can kurtarır cerrah çekse elini
Cani deyse bıçak eder ölümü
Bunu bile bile kaçsan ne çıkar

İş odu ki gönül yapa durasan
İlmin varsa hayır behre veresen
Bütün insanlığa faydalı olasan
Bildiklerin seninle ölse ne çıkar

İnsana verip türlüm eziyet
Çalış ki kimseye verme eziyet
Bazı insan var ki daima pis niyet
Kuru kuru kurban olsan ne çıkar

İmkanın var ise yiyer içersin
Özüne dünyada bir yol seçersin
Selamsız sabahsız gelip geçersin
Öz özüne sultan olsan ne çıkar

İnsan oğlu yararlı ol hemeşe
Etraf yeşillenir olar bir meşe
Ne ki canlılar var bakar güneşe
Bu ahvaldan pınhan olsa ne çıkar

Bele bele sözler gelir dilime
Eğer insan isen asıl ilime
Her gün biraz daha yaklaşırık ölüme
Soyutlanmış bizden olsa ne çıkar

Faydalı iş yapan her an kazanır
Kimi yiyer köndelene uzanır
Kendini bir işe yaramış sanır
Uzun yıllar nefes alsa ne çıkar

Akraba dostunu aramamışsan
Verdiğin sözünde duramamışsan
Ömründe bir fayda verememişsen
Güçlü olup aslan olsan ne çıkar

Befasız Bele Bak

Ne kadar uzak olsa da dağlar
Aşkın tesiridir akar bu laflar
Rahmetten beslenir bahçeler bağlar
Gel ovamda gidek olma sen solak

Sen de bir insansın bes mende ele
Barışak tutuşak gezek el ele
Böyle olsak hiç kalmaz ki mesele
Kim daha çok sever imtihan ola

Sına meni bir kez olsun sına yar
Şüphen olsa payla meni gına yar
Her canlı mutlaktır buna yar
İnsaf eyle gözden akan sele bak

Deryadan semaya kalkan bulutlar
Onunla beslenir çiçekler otlar
O olmasa boşa çıkar umutlar
Alana değil de veren ele bak

Uca Dağlar

Uca dağlar başımdamı
Toprağımda taşımdamı
Yara kavuşmanın sırrı
Gözlerimin yaşındamı

Yağmur yağar yer su olur
Yaz gelince kar su olur
Bunca çektiğim meşaggat
Bir vefasız peşindemi

Atılmış bir sofraydım
Yiğen yedi yana geçti
Ekmeğimin tuzu yoktur
Yoksa hata aşımdamı

Benliğime ben düşüftü
Saçlarıma dem düşüftü
Yar yadıma sen düşüftü
Yoksa gelip karşımdamı

ÜZ ÜZE GELENDE

Üz üze gelende meni gınama
Men seni görende bir hoş olurum
Bir gaynar su gelir çıkır sineme
Ele öz özüme sarhoş oluram

Aklımı başımdan alınmış kimi
Bir deli düzlere salınmış kimi
İtkinem çöllerde galınmış kimi
Sanki viranede baykuş oluram

Meylimi vermedim özge birini
Gözledim gözledim baktım yerine
Vakıf olamadım yürek sızına
Sevgili olmazsan gardaş olaram

Rica etsem menden getme uzağa
Bir tuz çörek kestik ortak olduk erzağa
Sofra gurduk çay doldurduk bardağa
Bana yakın olsam memnum olurum

Cannan Sevirem

Men seni cannan sevirem
Sen meni aramasanda
Özüme arka bilirem
Dert mendedi çare sende

Eşkınanan gönlüm azapta
Kahı sefil kah gazapta
Görmez oldum neçe hafta
Gelmez oldun bura sende

Gara gara çok düşündüm olmadı
Özümü bir baht düşündüm olmadı
Çok yıprandım çok aşındım olmadı
Men çok yandım indi bil sıra sende

Seni hep aradım gezdin beyhuda
Ona şans mı derler yığbalnı buda
Nasip etmemişse ise ol bari huda
Umundunu bağla başka bahara sende

Kaydelememişse meni deftere
Sızlansam söylesem desem bin kere
Şikayet de etsem şaha hünkara
İstersen kaydıma çal gara sende

Önüme geçmedin dünkü hevesim
Çok çaldım söyledim kısıldı sesim
Olacağı yoksa aşık neylesin
Bakıp bakıp deyir bi çare sen de

AÇIP GALBİMİ GÖRECEK OLSAM

Açıp bu galbimi görecek olsam

Bir neçe dertlerin anasıyam men

Eridip potaya sürecek olsam

Harareti artıp yanasıyam men 

Bu iğbal menimdi satabilmerem

Yeriyip yüyüsem çatabilmerem

Bahtımı kimseye katabilmerem

Dertlilerin uğrak hanasıyam men

Aslıynan öğüner her insan her vakt

Kurmuşam bir nece gönüllere taht

Sorup soruştursam künyemi evrakt

Ben bir Türk Azeri balasıyam men

Gönlümden geçirdim ezel dostları

Birbirinden hayli gözel dostları

Ey şiir dinleyip gazel dostları

Sizin için bülbül olasıyam men

Canım gurban olsun kadir bilene

Pek itibar etmem üze gülene

Bahtafar odu ki insan olana

Dostumun kapısının kölesiyem men

İçimdeki Güzel

İçimde bir güzel var ki
Heç onu gün görmemiş
Eline bir el değmemiş
Dernek düğün görmemiş

Türlü lekeden arıdır
Onun hüsnü cemalı
Sanarsın gılman peridir
Hayran eder kemalı

Açılmamış gonca kimi
Lebleri taze kiraz
Gözleri geceye benzer
Yüzünde görünür yaz

Süzülür bir sülün gibi
Boynu sanki guba kaz
Endamı var gelin gibi
Sesinde bülbül avaz

Salınıp bağa girende
Kısandırır gülşeni
Eyleşip yakın duranda
Mest eyleyir bu canı

Gözlerime gözün gelse
Titretir her yanımı
Bir bakıp yüzüme gülse
Vererem bu canımı

Minnet dolu bakışlara
Dayanmaz vicdan ona
Süzülüp yaş akışlara
Dökülür kan yoluna

Aşk dediğin öyle şey ki
Muhtaçtır insan ona
Öyle hükmü tesir eder
Baş eğdirir sultana


Tavuzu kıskandırır ki
Onun cilve zinesi
Gülleri utandırır ki
Mahkum eder Hammet'i

KEM ALMADIM

Daim zarar geler maraz insandan

Ya yakın gel ya da çık git dünyamdan

Azaplı bekleyiş huzur getirmez

Öyle git ki görmeyeyim rüyamda

Yüzüme de arkama da konuşma

Kamufle olup türlü renge dönüşme

Öyle uzak ol ki birde buluşma

Arasam da bulamayım bir yandan

Galbinin sesidir bana söylüyür

Beyhuda sevgidir sitem eyliyir

Ne bilmirem ney edim ne nece eyliyim

Hammet diyer kem almadım cihandan

İtibar olmaz

Her galbi garaya dalın dönersem
Onu bil ki ondan sana yar olmaz
Her cai insanı yolun görersen
Dağın kuzeyinden başka kar olmaz

Gençliği har vurdum harman savurdum
Rüzgarda çok gavırga gavurdum
Her zaman her yerde çaldım çalırdım
Meşakatli yolda asla kar olmaz

Yaşlandım deyirsen gün gelip çattı
Zaman geldi geçti saçı ağarttı
Değerli zamanım beyhuda getti
Yüzüne bakacak bir nazar olmaz

Her zaman her daim gözle özünü
Daima düşünüp söyle sözünü
Eyvallah deyipte sakla özünü
O zaman dost olur bir zarar olmaz

Güvenli olmayı daim bilersin
Kimse olmaz hiç kimsenin kölesi
Bir nasihat var ki sözün gelesi
Zevzek insanlarda itibar olmaz

Toprak Söndürür

Öyle bir sözüm var ki
Uykudan uyandırır
Derinnen göğner özüm
Cehennemi andırır

Bazen gözden yaş akar
Bazende gam şillesi
Ömrümde heç görmedin
Zanlım beni gandırır

Herşeyi eye yormak
Lazımdır bana durmak
Sanki ayıptır sormak
Diğersem utandırır

Bazen dalar gaflete
Sevgi döner nefrete
Hayıf bunca zahmete
Eski günü andırır

Hep bele mi geçecek
Derdi nasıl seçecek
Bir gün Hammet göçecek
Ancak toprak söndürür

Kader

Her türlü işleri başıma attın
Ben sana koşturdum sen benden kaçtın
Her fırsatta benim ile savaşdın
Seni kime şikayet edeyim kader

Daima benimle kumar oynadın
Kanımı sömürdün asla doymadın
Çok feryat eyledim beni duymadın
Seni kime şikayet edeyim kader

Hiçbir zaman fırsat vermedin bana
Zehiri içirdin sen kana kana
Sen başımdan bir gitmedin o yana
Seni kime şikayet edeyim kader

Bi çare eyledin beni yerişmedin bir yana
Benim ile beraber gezdin hep karıştın dünyama
Fırsat elindedir senin hükmedersin cihana
Seni kime şikayet edeyim kader

Benle doğdun benim ile ölüceksin bilirim
Ben kalacam sense geri geleceksin bilirim
Nicelerine musallat olaacaksın bilirim
Seni kime şikayet edeyim kader

Gölge gibi takip eyledin beni
Sülüksün yapıştın atamam seni
Sen eline geçirifsen dümeni
Seni kime şikayet edeyim kader

Yetim

Men yetimem yetimem
Bilmem ana kucağı
Aile sıcakdı derler
Görmedim o sıcağı

Her yetem vurdu geçti
Kulağımı burdu geçti
Ağladım yana yana
Yanımnan durdu geçti

Eziz tövbe görmedim
Nefis sühre görmedim
Herkes mene üz töhdü
Güleç çehre görmedim

Çok itildim kakıldım
Doğrulup da yıkıldım
Umudum yok sabaha
Yukarıdan bakıldım

Meni heçe saydılar
Bir kenara goydular
Baş doğrulda bilmedim
Geldi getti döğdüler

Hıçkırıram içimden
Narazıyam suçumdan
Here bir çeşit bakır
Bakmaz menim açımdan

Güvenmedim hiç kese
Gönlüm geçmez hevese

Kimseylen girmem bahse

Töhmet edip oydular

Yetim gömleği dardır

Urzası soğuk paydır

Yaranammıram kimseye

Ne eğlersem emek zaydır

Bir içten söğünmedim

Güvenip öğünmedim

İçimi çekip çekip durdum

Mende bir gün görmedim

Ana baba ürehdi 

Her canlıya gerekdi

Onların verdikleri

En mukaddes emekdi