Üç Meziyet

Yaradanın üç meziyet veripdi
Biri akıl biri beden biri ruh
Yüz yirmi dört bin nebi gelipti
Önü Adem Son Muhammed ortalarda Nuh

Akıl yaradanın kendinden olan
Bedendir her derdi içine dolan
Her biri bedende kendini bulan
Biri akıl biri beden biri ruh

İnsana topraktan verilmiş bu can
İç içe bağlıdır ayrılmaz bir an
Dua et araya girmesin şeytan
Biri akıl biri beden biri ruh

Her gelenler gitti galmaz dünyada
Beden fizikidir toprağa döner
Akıl hakkın nuru ondadır hüner
Sonunda her nesne aslına döner

Ruh bedenden çıksa geriye gelmez
Vakit gelmeyince yaranan ölmez
Kendini bilmeyen bunları bilmez
Biri akıl biri beden bir ruh

Dilim

Dilim seni dilim dilim dilerim
Ne dedimki yarın mennen küsüptü
Gözlerini uzak tut gözümnen
Bilmirem ki neden surat asıktı

Gaş ile gabağı yernen sürünür
Elinin tersiylen yüzün bürünür
Hasretimde galdın seyrek görülür
Muhabbetin sevgisini kısıpdı

Uzakdada olsan yakındada biz
Sanarsın kuruyup aras ile kür
Azaba dönüptü bu geçen ömür
Sanki şahmar zeherini kusuptu

Hiçmi yaşanmazmış iyi günlerim
Geleceği bekler geçti günlerim
Yüreğime gömdüm açan güllerim
Her taraftan yollarımı kesipti

Görünen dağların dibi yakındır
Orada şenlik var akın akındır
Beni zorda koyan öz merakımdır
Bunun için poyraz çok sert esipti